Tomatenplanten worden erg lang en van nature kruipen de tomatenplanten over de grond. Ervaren tuinders zullen tomatenplanten opbinden langs een stok of touw en dat is niet voor niets. Er zijn een aantal verschillende manieren om tomaten op te binden, deze verschillende opbind methodes worden hieronder beschreven. 

Dit is de makkelijkste manier. De tomatenplanten groeien over de grond, het verwijderen van de zijscheuten (dieven) gaat moeilijk en wordt meestal niet gedaan. Hierdoor worden de tomatenplanten wild en vol met bladeren, waar je de rijpe tomaten tussen moet zoeken.

 

Aan de verzorging van de planten ben je weinig tijd kwijt. Het oogsten van tomaten kost veel meer tijd dan wanneer tomatenplanten opgebonden zijn. De productie van tomaten is ook lager, omdat de planten veel energie stoppen in blad en zijscheuten.

Het grootste probleem bij tomatenplanten die buiten over de grond kruipen is phytophthora. De tomatenplanten blijven veel te lang nat na een regenbui en daardoor krijg je veel sneller en heftiger phytophthora. In een kasje nemen de tomatenplanten al kruipend veel te veel ruimte in beslag en dat is zonde van de vaak beperkte kasruimte. 

Mijn voorkeur heeft deze methode dus niet.

Dit is bij hobbytuinders de meest gebruikte methode en dat werkt prima. Buiten in mijn achtertuin heb ik elk jaar een paar tomatenplanten staan en die laat ik ook langs een stok groeien. Gebruik stevige bamboe of wilgen stokken van 2 tot 2,50 meter lang.

Steek de stokken achter de geplante tomatenplanten zo diep mogelijk in de grond, zodat de stokken goed stevig staan. Vervolgens knoop ik onder elke tros met een stukje jute touw de tomatenplant vast aan de stok. Je hebt hier ook handige plastic clips voor.

 

Als de kop van de tomatenplant het einde van de stok bereikt heeft, dan kan de kop van de tomatenplant verwijderd worden. Zelf laat ik vervolgens drie zijscheuten (dieven) doorgroeien, die ik dan naar beneden laat groeien. Zodra hier 2 of 3 trossen aangegroeid zijn haal ik bij de dieven ook de kop eruit. Zo heb ik 6 tot 7 extra trossen met tomaten. 😀

Deze methode lijkt erg op de methode van de stok. Dit is vooral handig als je veel tomatenplanten wilt kweken. Als je bijv. meer dan 20 tomatenplanten wilt kweken heb je veel stokken nodig. Je kan er dan ook voor kiezen om op een hoogte van 2 meter een ijzerdaad van zo'n 3 mm dik tussen stevige palen (buiten) te spannen of in een kas kan het ijzerdraad aan de gevel vastgemaakt worden. Zorg dat het ijzerdraad na 3 meter weer ondersteunt wordt door een paal of in de kas door een tralieligger, anders kan het draad behoorlijk doorzakken als er kilo’s tomaten aanhangen. Dit ijzerdraad wordt met een draadspanner strak gespannen. Hieraan worden dan jute touwen gehangen van het ijzerdraad tot aan de grond en dat dan bij elke plant. De kop van de tomatenplant kan je dan wekelijks om het jute touw heen draaien (indraaien).

Het hogedraadsysteem wordt gebruikt in de professionele teelt van tomaten. In de kwekerij van mijn vader, maakten we ook gebruik van dit systeem. Tomatenplanten konden bij ons een lengte halen van 11 tot 13 meter (afhankelijk van het tomatenras). Dit komt omdat we in onze verwarmde kassen al in de eerste week van januari startten met het planten van een jonge tomatenplant waarvan de eerste tros al bijna bloeide en we tot half november de laatste tomaten oogsten. Je snapt dat we niet zulke hoge kassen hadden. Op een hoogte van 3 meter (onze kassen waren 4 meter hoog) hing boven elke rij tomatenplanten een ijzeren draad. Aan dit ijzerdraad hing boven elke tomatenplant een haak met daaraan zo’n 16 meter touw erop gedraaid. Het uiteinde van het draad werd tot de grond gezakt, zodat het draad vastgemaakt kon worden aan de tomatenplant die eronder groeide.

 

Wekelijks draaiden we de tomatenplant om het touw heen en verwijderden we de zijscheuten (tomaten dieven). Tussen elke twee rijen hadden we een soort rails liggen die dienden om er met karren over heen te rijden, maar die tegelijkertijd ook de kas verwarmden. We hadden elektrische hoogwerkers die over de rails konden rijden en zo konden we op een hoogte van 3 meter werken. Als de tomatenplanten met hun kop tot aan de haak met de 16 meter touw was gegroeid, konden we wat touw van de haak afwikkelen zodat de tomatenplanten ongeveer 20 cm zakten en dus weer verder konden groeien. Doordat we de haak met de planten, tegelijk met het zakken ook omschoven, bleef de stengel aan de onderkant strak liggen.

 

Het hogedraadsysteem heeft een aantal hele grote voordelen.

1. De tomatenplant kan een seizoen lang groeien en toch kan je de lengte in de kas kwijt.

2. De kop van de plant hangt altijd in het licht. De jonge bladeren zetten zonlicht het meest effectief om in suikers, wat weer een hogere kilo opbrengst betekent.

3. Tomaten oogsten kan op een vaste en prettige werkhoogte gebeuren.

Voor de tomaten die ik nu thuis in de kas voor de hobby kweek maak ik nog steeds gebruik van het hogedraadsysteem. Hierdoor kan ik lang van de tomaten oogsten, meestal tot november. Het is wel belangrijk dat je het ijzerdraad op minimaal 2 meter hoogte kunt hangen in de kas, anders liggen de tomaten op de grond en werkt je juist lastig.