Als tomatenplanten groeien, maken ze in de kop van de plant steeds nieuw blad, eerst drie bladeren en dan een tros. Als de eerste tomaten geoogst kunnen worden, hebben ze inmiddels al heel wat bladeren aan de plant. 

De belangrijkste taak van bladeren is om zonlicht om te zetten in suikers waarvan de tomatenplanten zelf en de vruchten groeien. De nieuwe jonge bladeren halen de meeste energie uit zonlicht, de onderste bladeren in het gewas doen dit nauwelijks nog. Sterker nog, ernstig versleten bladeren kosten de plant energie. Daarom is het verstandig om oud blad te verwijderen.

Zelf haal ik al het blad weg, zodat de tros waarvan ik oogst vrij is en de tomaten goed zichtbaar zijn.

Als het in de zomer erg heet is en de zon brandt de hele dag op de tomatenplanten, dan kan het verstandig zijn om wat meer blad aan de plant te laten zitten. Als de tomaten vol in de zon hangen worden ze veel te heet. Het rijpen gaat dan wel snel, maar de smaak wordt er niet echt lekker van. 

In de kas heb ik wel eens, dat de vruchten zo heet worden, dat de tomaten zachte plekken krijgen. Die tomaten zijn niet lekker en kort houdbaar. Daarom laat ik in de zomer meer blad aan de planten hangen, zodat de tomaat beschermd wordt tegen de zon. Buiten heb je hier minder snel last van, maar in de zomer meer blad aanhouden, is ook buiten verstandig.

In een kas kan het in het najaar een stuk vochtiger worden. Hoe nauwer de planten bij elkaar staan hoe langer het blad vochtig blijft. (Ik heb elk voorjaar weer te veel gezaaid en omdat ik niet graag jonge tomatenplantjes weggooi, plant ik de tomatenplanten vaak iets dichter bij elkaar). Zorg dat je van onderen meer bladeren weghaalt. Haal ook bladeren hoger uit de plant weg, zodat het lekker open en luchtig blijft. Als je 6 tot 7 volwassen bladeren per plant laat zitten is dat prima. 

Roma cherrytomatenrassen hebben bijvoorbeeld een zeer open bladstructuur met kleine bladeren, bij zulke planten hoef je nauwelijks blad extra weg te halen. 

Andere tomatensoorten hebben grote bladeren die dicht op elkaar groeien, deze planten zijn erg vol en hier moet flink blad tussen de tomatenplanten gesnoeid worden, zodat tussen dit gewas ook lucht komt en de planten goed kunnen drogen in het najaar.

Pluk ook niet in één keer te veel bladeren van een plant af, daar schrikt een tomatenplant van en dat vindt hij niet fijn. Beter is het om regelmatig ( bijv. 1x per week) 2 tot 3 bladeren te verwijderen.

Zelf breek ik de bladeren van de tomatenstam af. 

Als je met je duim en wijsvinger het blad helemaal bij de stam van de tomatenplant beetpakt en vervolgens een krachtige beweging omhoog of naar beneden maakt, breekt het blad mooi vlak af. Dat vlak afbreken is erg belangrijk, omdat de wond dan goed geneest en de kans op schimmelziektes het kleinst is. 

Het blad breken is een kunstje, dat niet in één keer goed zal gaan. 

Ik heb in de tomatenkwekerij van mijn ouders duizenden tomatenbladeren geplukt. Elke week werden er van zo’n 33.000 tomatenplanten 3 bladeren verwijderd. Geloof me, dan krijg je het kunstje snel onder de knie. 😉

Vind je het met de hand breken van de tomatenbladeren lastig, dan kun je de bladeren ook met een aardappelmesje of snoeischaar van de stengel afknippen of snijden. Zorg dat je altijd vlak langs de stengel snijdt of knipt, zodat er een mooie vlakke wond ontstaat en de kans op schimmelinfectie klein is.